ZELFGENEZEND VERMOGEN VAN / IN DE NATUUR
Wat mij al jarenlang bezig houdt is: hoe kunnen we het ZELFGENEZEND vermogen van de natuur meer bewust gebruiken?Niet vechten tegen de natuur met allerlei maatregelen, maar de wijsheid van de natuur gebruiken en met respect samenwerken met het vermogen van de natuur zelf om de situatie te genezen; voorzichtig, geduldig, bewust, goed kijkend en luisterend, en heel gericht met de natuur omgaan en ons aanpassen aan de natuur zelf. De natuur heeft namelijk een enorm zelfgenezend vermogen. Je zou kunnen zeggen: de natuur wil echt evenwichtig en gezond zijn. De natuur is niet vervuilend, verspilt niets, is voortdurend aan het recyclen, is geduldig én creatief en ontwikkelt zich steeds verder tot meer gevarieerde en mooiere vormen, zowel in de wereld van de planten als van de dieren... Hoe spelen we vooral dáár op in ?
Dát is wat mij zeer boeit. Jou ook ? Reactie ?
Veronique Kruiswijk : Ja, dat boeit mij ook. Het is steeds weer de mens die zich in ongeduld van de natuur afwendt. Hij/zij lijkt echt kijken en luisteren in aandacht en betrokkenheid verleerd te zijn. Daarvoor is stilte en inkeer nodig. In de ruimte van stilte en leegte kan de blik zich op het natuurlijke, ipv maakbare, richten.
BeantwoordenVerwijderenJohan Muijtjens:
BeantwoordenVerwijderenVeronique, dit is precies het perspectief waarin ik probeer te kijken. Er wordt meestal heel snel naar een oplossing voor een probleem gezocht en er wordt te weinig gekeken en gezocht naar hoe de natuur zelf b.v. omgaat met zaken als droogte, verontreiniging, afval, wateroverlast, gebrek (b.v. aan zuurstof), enz. omgaat. Daarnaast is er het hele terrein van bio-mimicry, waarin we door eerst heel goed te kijken en te onderzoeken wonderlijke oplossingen vinden, die we zelfs op industriële schaal kunnen toepassen (en wat ook al volop gedaan wordt).
Ik kan nu hier, op Facebook, hier niet veel verder op ingaan, en heb het gevoel daarvoor een aparte 'ruimte' te moeten creëren. Men raadt mij aan om met een BLOG te gaan werken, wat voor mij een nieuwe methode is, maar die, naar ik verneem, heel doeltreffend kan zijn.
Maar hoe dan ook, ik ben het hartgrondig met jouw twee laatste zinnen eens: dáár mogen wij elkaar bij helpen want dat levert wegen op zonder geweld, zonder overmatige haast, maar wel echt en duurzaam effectief, en zo voort.
Dank voor deze 'openende' visie !
Annemiek Jacobs :
BeantwoordenVerwijderenMoeten wij hier kijken naar de medische wetenschap die al sedert eeuwen er op gericht is om ziekten en epidemieen ( dus massadood) te genezen en/of te voorkomen. Als men de natuur haar gang had laten gaan zou het menselijk ras misschien niet eens meer bestaan…. Het is kiezen of delen… men had geen tijd om te wachten op natuurlijk herstel.
Johan Muijtjens:
Je beschrijft inderdaad een bijzonder geval, waarin het menselijk zoeken wegen heeft gevonden om epidemieën te bestrijden en waar het er op lijkt dat de mensen slimmer of 'beter' zijn dan de natuur. Maar hier komt, net als b.v. bij recentelijk corona, de vraag in hoeverre het juist de mens is die direct of indirect de oorzaak is. Daarnaast blijft het natuurlijk helemaal waar wat jij naar voren brengt. Het gaat mij echter om iets anders, nl. dat er alleen al in ons lichaam duizenden mechanismen zijn om 'fouten' (bv door verontreiniging van buitenaf) of door een opgelopen wond te herstellen
Marjolein Bruinen:
BeantwoordenVerwijderenU hebt helemaal gelijk: mensen doen neerbuigend over natuurvolken, maar die zijn in feite veel wijzer dan wij. Had iedereen maar het geduld en het respect om daarnaar te luisteren. Want inderdaad: de natuur is geweldig! Een voorbeeld: ik kreeg van een medezuster een stekje van de passiebloem. Dat heb ik achter mijn huisje in de grond gezet, niets eraan gedaan; de natuur zijn werk laten doen. En ziedaar: vol met bloemen! Bij 500 ben ik opgehouden met tellen.....
Johan Muijtjens:
Wat een prachtige ervaring ! De enorme groeikracht en creativiteit van de natuur. En dat geldt niet alleen in 'gewone' of 'normale' omstandigheden (zoals in je tuin), maar ook als het moeilijk is, als je b.v. ziet hoe het leven door allerlei 'spleten' (letterlijk en figuurlijk) door-dringt.
En die levenskracht zie je niet alleen in de 'flora', maar ook in de fauna, bij de dieren, waartoe ook wij mensen, met onze eigen taak, behoren. Ook dáár kom je op zoveel manieren creativiteit, volhouden, geduld, niet-opgeven tegen en ook overal dat zelf-genezende vermogen, dat ons allen ingeboren is en dat sterk ontwikkeld kan worden.
Hier zou natuurlijk heel veel meer over te zeggen zijn, maar daar is het hier de plaats niet voor.
Alfred Fest:
BeantwoordenVerwijderenToen ik nog in Ghana werkzaam was en op bezoek was bij de zuster s van het H.familie ziekenhuis vertelde mij een van hen dat hun medisch personeel enkele malen per jaar samen was met traditionele genezers en ervaringen werden uitgewisseld en bepaalde oplossingen werden gevonden/voorgesteld. Die samenkomsteb waren zeer nuttig voor beide groepen medici. In die tijd hoorde ik dat er een All-African Medical Conference zou gehouden worden in Nairobi, Kenia.
Zou het mogelijk zijn dat mondiaal inheemse en ‘westerse’ natuur-kundigen samenkomen om te komen tot een betere ‘verstandhouding met de natuur, vooral in verband met de huidige (problemen door) wereldwijde vervuiling van grond, water en lucht? Ik denk dat bijvoorbeeld de inheemse volkeren in het Amazonegebied en de Aboriginals in Australië de niet-inheemse natuur-kundigen veel te bieden hebben aan (natuur)wijsheid, inzicht in de leef- en groei processen, aan respect voor ‘Moeder’Natuur, etc. br.Alfred Fest
Johan Muijtjens:
Alfred, ik vind je idee en voorstellen zó goed, dat ik ze graag in mijn (in ontwikkeling zijnde) blog NATUURWIJSHEID wil gaan opnemen. De link daarnaar komt spoedig.
Je reactie is in ieder geval helemaal in de geest van zelfgenezend vermogen, dat juist bij die inheemse volken veel verder ontwikkeld is dan in de Westerse wereld, waar we gemakkelijk denken het beter te weten dan de natuur.